Son haftaların gözde dizisi Kral Kaybederse bir erkeğin ne kadar manipülatör olabileceğini açıkça gözler önüne seriyor. Çoğu kadına tokat gibi gelen dizi, arkadaş kimseye güvenmeyin der gibi. Arkadaşına güvenme, kocana güvenme, dostuna güvenme, böbürlenme kendine bile güvenme diyor. Aslında hikaye sadece aldatma üzerine değil. Fazla ipucu vermenin anlamı yok diyorum ve dizinin şu sıralar ki gündemine geri dönüyorum. Gözlemlerime dayanarak etrafımda bu diziden etkilenen eğitimli, eğitimsiz çok fazla kadın izleyici var. Senaryonun gerçek hikaye olması insanların endişelerinin altını çiziyor.

Dizimizin gündeminde, jön altı sağlam döşenmiş yalanlarla jestlerle kadınlarını bir şekilde ikna etmeyi başarsa da kadınların hissettikleri onlara doğruyu bir şekilde gösteriyor. İşte bu noktada hani eskiler derler ya içime sinmeyen bir şey var. Kendi adıma söylemek gerekirse ben yaratıcının biz insanlara bahşettiği hissetme duygusuna güveniyor ve inanıyorum. Doğru olan yanlış olan yani gerçek olan ne ise uzakta da olsa yakında da olsa mutlaka hissedilir. Her ilişkinin karakteri ayrıdır. Dinamikleri başkadır. Samimiyet duygusu er geç kendisini ortaya koyar. İlişkilerin içindeki korkular, en çok tekrar ettiğimiz hatalara ilişkin tespitlere dayanır. Korku ne kadar güçlüyse mutsuzluk ve hata payı artar. Oysaki insan korkularını yenebilecek güçte yaratılmıştır. Korku ve kaygı konusu baya derin bir konu. Dizinin şimdiki gündemine dönecek olursak her iki kadın da korkularının esiri olmuş fakat korkularının sebebinden tam olarak geçememişler. Handan baba sevgisinden uzak büyümüş biri olduğu için bir daha böyle sevilmeme korkusu, alışkanlarından vazgeçmeme korkusu, gücü kaybetme korkusunu yaşıyor. Narsist bir babadan narsist bir eşe bağımlı bir hayat yaşamış. Başka türlüsünü bilmiyor. Bakalım kralın ve diğer karakterlerin çocukluk travmaları neler? İzleyip hep birlikte göreceğiz.

Hayatımızda kötü giden bir şeyler varsa, ne yapsak mutlu olamıyorsak durup bir kendimize bakmalıyız'' Neyin korkusunu yaşıyorum?'' diye sormalıyız.
Korkularımızdan uzak günler..